/
۲۸ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۳:۵۷

نقش بیوتکنولوژی در پاکسازی آلودگی‌های نفتی

پژوهشها نشان میدهد بیوپالایش به عنوان یک راهکار سبز و پایدار برای پاکسازی آلودگی‌های نفتی نقش موثری دارد.
..
کد خبر : ۶۰۳۵۳

 

 

یادداشت - میلاد سالاری

به گزارش نبض نفت آلودگیهای نفتی یکی از تهدیدات جدی برای محیط زیست محسوب می‌شوند. نشت نفت در محیط‌های آبی و خشکی می‌تواند آسیبهای جدی به اکوسیستمها و گونههای جانوری و گیاهی وارد کند. در این راستا، بیوپالایش به عنوان یک راهکار سبز و پایدار برای پاکسازی این آلودگی‌ها مطرح شده است. بیوپالایش فرآیندی است که در آن از موجودات زنده مانند باکتری‌ها، قارچها و گیاهان برای تجزیه و حذف آلایندههای آلی مانند هیدروکربن‌های نفتی استفاده میشود.

مزایای بیوپالایش:

- سازگار با محیط زیست و استفاده از فرآیندهای طبیعی 

- هزینه کمتر در مقایسه با روش‌های شیمیایی یا فیزیکی

- عدم ایجاد آلودگی ثانویه

- امکان انجام در محل آلودگی و عدم نیاز به انتقال خاک یا آب آلوده

 

چالش‌های بیوپالایش:

- فرآیند کند و زمان بر

- تاثیرپذیری از عوامل محیطی مانند دما، pH  و میزان اکسیژن

- امکان سمیت برخی ترکیبات نفتی برای میکروارگانیسم‌ها

 

موفقیت های بیوپالایش:

یکی از موارد موفق بیوپالایش، استفاده از باکتریهای نفت خوار بومی در پاکسازی آلودگی ناشی از نشت نفت در خلیج مکزیک در سال 2010  بود. در این حادثه محیط زیستی ویرانگر، حدود4.9  میلیون بشکه نفت به دریا نشت کرد که منجر به آلودگی گسترده آب‌ها و سواحل شد.

محققان موفق شدند باکتریهای نفت خوار بومی را از آبهای آلوده جداسازی کنند. این باکتریها که از جنس‌های Oceanospirillales، Colwellia، Cycloclasticus،  Pseudoalteramonas  سایر گونههای تجزیه کننده هیدروکربن بودند، توانستند حدود 200 هزار تن از نفت نشت شده را در طول چند ماه متابولیزه و تجزیه کنند. این مورد نشان می‌دهد که بیوپالایش می‌تواند یک راهکار موثر و کارآمد برای پاکسازی آلودگی‌های نفتی در مقیاس بزرگ باشد.

تحقیقات و پژوهشهای انجام شده در ایران

در ایران نیز تحقیقات ارزشمندی در زمینه بیوپالایش صورت گرفته است. از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 .1 جداسازی و شناسایی باکتریهای نفت خوار بومی از سواحل جنوبی

 .2 کاربرد قارچ‌های تجزیه کننده هیدروکربن در پاکسازی خاک‌های آلوده به نفت خام سنگین در منطقه اهواز.

 .3بهینهسازی شرایط تجزیه زیستی ترکیبات نفتی توسط کنسرسیوم میکروبی جداسازی شده از پساب پالایشگاه

 .4مقایسه کارایی روشهای مختلف بیوپالایش در حذف آلاینده‌های نفتی از خاک.

 .5افزایش کارایی تجزیه زیستی ترکیبات نفتی توسط سویههای باکتریایی جهش یافته.مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی، این تحقیقات نشان میدهد که محققان و دانشگاههای ایرانی به اهمیت استفاده از بیوتکنولوژی و روشهای بیوپالایش برای مقابله با آلودگیهای نفتی در کشور واقف هستند.

بیوتکنولوژی و بیوپالایش نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست و کاهش آثار مخرب آلودگی‌های نفتی ایفا میکنند. پژوهشها در این زمینه ادامه دارد تا روشهای کارآمدتر و سریعتری ارائه شود.

دستاوردهای جدید در مهندسی ژنتیک میکروارگانیسمها، استفاده از بیوراکتورها و ترکیب بیوپالایش با دیگر روشها، میتواند افقهای جدیدی را در این حوزه بگشاید. سرمایهگذاری در بیوتکنولوژی و بیوپالایش از اهمیت بسزایی برخوردار است و میتواند به حفاظت از محیط زیست، کاهش هزینهها، توسعه فناوریهای سبز و ایجاد فرصتهای شغلی کمک کند.

 

چشم انداز بیوپالایش در ایران:

در کشوری مانند ایران که صنعت نفت و گاز گسترده ای دارد، توسعه بیوپالایش می تواند اهمیت ویژه ای داشته باشد. با توجه به آلودگی های نفتی در برخی مناطق و خسارات وارده به محیط زیست، استفاده از این فناوری سبز می تواند یک راهکار مناسب برای مقابله با این معضل باشد.

ایران دارای تنوع زیستی غنی از میکروارگانیسمها و گیاهان بومی است که میتوانند برای پاکسازی زیستی مورد استفاده قرار گیرند. پیشنهاد میشود مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها بر روی شناسایی و جداسازی این موجودات از مناطق آلوده تمرکز کنند.

پیشنهادات:

  • سیاستگذاری و حمایتهای قانونی و مالی از توسعه بیوپالایش
  • سرمایهگذاری شرکتهای نفتی در فناوریهای زیستی و بیوپالایش
  • تمرکز پژوهشی بر شناسایی و مهندسی ژنتیک میکروارگانیسمهای بومی
  • برنامه های آموزشی و ترویجی برای افزایش آگاهی عمومی
  • همکاری های بین المللی برای انتقال دانش فنی و دسترسی به فناوری های جدید

 

با یک رویکرد جامع و هماهنگ در سطوح مختلف، میتوان از بیوتکنولوژی و بیوپالایش به عنوان یک راهکار پایدار برای مقابله با آلودگیهای نفتی در ایران بهره برد. این امر نه تنها به حفظ محیط زیست کمک میکند، بلکه میتواند فرصتهای اقتصادی جدیدی را نیز در زمینه فناوریهای سبز ایجاد کند و ایران را در مسیر توسعه پایدار قرار دهد.

در مجموع، بیوپالایش یک گزینه امیدبخش برای حل چالش آلودگیهای نفتی است که میتواند به حفظ محیط زیست و توسعه پایدار کمک شایانی کند. با سرمایهگذاری و تلاشهای مستمر در این زمینه، می‌توانیم شاهد پیشرفتهای چشمگیری در کاهش آثار مخرب این آلودگیها و حفاظت از زیست کره باشیم.

امید است با افزایش آگاهی و اقدامات عملی در سطوح مختلف، بتوانیم از مزایای بیوتکنولوژی و بیوپالایش برای حل معضلات زیست محیطی مانند آلودگیهای نفتی به بهترین نحو بهره ببریم. این مسیر نه تنها به پاکسازی محیط زیست کمک میکند، بلکه میتواند ایران را در زمره کشورهای پیشرو در حوزه فناوری‌های سبز و توسعه پایدار قرار دهد.

 

 

مطالب پیشنهادی
منتخب سردبیر